




Anti β-2-Qlikoprotein I IgM
β-2-qlikoprotein I antifosfolipid anticisimlərin (anti kardiolipin IgG/IgM) kardiolipinlə birləşməsi üçün vacib olan kofaktordur və antifosfolipid sindromun (AFS) əsas antigenidir. AFS zamanı 70-80% hallarda bu antigenə qarşı sintez olunan anti β-2-qlikoprotein I anticisimləri (IgG/IgM) müsbət olur.
Antifosfolipid sindromu (AFS)- tromboz, hamilə qadınlarda təkrari düşüklər (spontan abort), dölün bətndaxili ölümü ilə nəticələnən autoimmun xəstəlikdir.
Tədqiqat metodu: İmmunoferment analiz (ELISA)
Müayinəsinə göstəriş:
Anti β-2-qlikoprotein anticisimlər (IgG/IgM) 45 yaşa qədər şəxslərdə arterial və venoz trombozların, onların infarkt, insult kimi ağırlaşmalarının, hamilə qadınlardakı spontan düşüklərin (genetik və hormonal səbəblər istisna olunarsa) AFS sindromu ilə əlaqədar olduğunu təsdiq etmək üçün müayinə olunur. Bu göstərici AFS üçün antikardiolipin anticisimlərə nisbətən daha spesifik və informativ test hesab edilir. Lakin nəticə mütləq şəkildə müalicə həkimi tərəfindən dəyərləndirilməlidir.
Xüsusi hazırlıq tələb olunmur.
Anti β-2-qlikoprotein I (IgG/IgM) aşağıdakı halda pozitiv olur:
- Birincili və ya ikincili antifosfolipid sindromu (AFS)
Qeyd: Antifosfolipid sinidromunun təsdiqi üçün anti β-2-qlikoprotein-I (IgG/IgM) və antikardiolipin anticisimləri (IgG/IgM) ən tez 12 həftə intervalla iki dəfə müayinə olunmalıdır. Nəticə pasientin klinik simptomları və anamnezi əsasında müalicə həkimi tərəfindən interpritasiya edilməlidir.
Anti β-2-qlikoprotein I (IgG/IgM):
- Neqativ < 5 U/ml
- Şübhəli 5-8 U/ml
- Pozitiv > 8 U/ml
Nəticə "şübhəli" diapazona düşərsə, müayinə ən tez 12 həftə ərzində təkrar icra olunmalıdır. Yenə eyni nəticə alınarsa, digər antifosfolipid anticisimlərin (antikardiolipin, lupus antikoaqulyant) nəticəsinə baxılmalıdır.
Tədqiqat metodu: İmmunoferment analiz (ELISA)
Qeyd: Müayinə metodu və analizin icra olunduğu cihazdan asılı olaraq normal dəyər qismən fərqli ola bilər. Nəticəni düzgün qiymətləndirmək üçün bu, nəzərə alınmalıdır.
β-2 qlikoprotein-I (apolipoprotein H) 326 amin turşusundan ibarət polipeptiddir. Əsasən trofoblast hüceyrələr, hepatositlər, endotelial hüceyrələr tərəfindən sintez olunur. Bu zülal molekulunun tərkibində hər biri təxminən 60 amin turşusundan ibarət beş domen (region, sahə) yerləşir. C-terminal sahədə yerləşən 5-ci domen hidrofob (suda həll olmayan) özəkdən və onu əhatə edən 14 ədəd müsbət yüklü amin turşu qalıqlarından ibarətdir. Bu amin turşu qalıqları vasitəsilə β-2-qlikoprotein-I zülalı hüceyrə membranında yerləşən mənfi yüklü fosfolipid (kardiolipin) molekulları ilə elektrostatik əlaqə yaradır. Bu əlaqə nəticəsində əmələ gələn β-2-GP-I və fosfolipid kompleksi plazmadakı antikardiolipin və anti β-2-qlikoprotein-I autoanticisimlərləri (IgG/IgM) ilə birləşir. Buna görə də β-2-GP-I zülalı AFS-n (antifosfolipid sindromu) əsas antigeni hesab olunur.
Antifosfolipid sindrom (AFS):
AFS immun sistemi tərəfindən orqanizmin öz hüceyrələrində (plazmatik membranda) yerləşən fosfolipid molekullarına qarşı anticisim sintez etməsi nəticəsində yaranan autoimmun patologiyadır. Bu sindrom zamanı qanın damar daxilində laxtalanması sürətlənir və müxtəlif kalibrli damarlarda (arteriya və venalarda) tromblar yaranır. Normada anticisimlər infeksion mənşəli antigenlərə qarşı sintez olunur. Bu patologiya zamanı isə əsasən endotelial hüceyrələrin, trombositlərin, trofoblast hüceyrələrin membranasındakı lipid-zülal kompleksinə qarşı sintez olunur və autoanticisimlər adlanır. Nəticədə pasientdə trombozla əlaqədar ağciyər emboliyası, böyrək çatışmazlığı, infarkt, insult kimi ağırlaşmalar, trombositopeniya, hamilə qadınlarda isə preeklampsiya və təkrari düşük kimi fəsadlar yaranır. AFS zamanı plazmada antikardiolipin anticisimləri (IgG/IgM), lupus antikoqluyantı və anti β-2-qlikoprotein-I anticisimləri (IgG/IgM) aşkarlanır. Normada qanda bu anticisimlər ya aşkarlanmır, ya da çox cüzi miqdarda mövcud olur.
AFS hər kəsdə yarana bilər. Lakin reproduktiv yaşdakı (uşaq dünyaya gətirə bilmə yaşı) qadınlarda bu sindroma daha çox rast gəlinir. Hamiləlik, hərəkətsizlik, piylənmə, cərrahi müdaxilə, hiperxolesterolemiya (qanda xolesterin miqdarının yüksək olması), oral kontraseptivlərin qəbulu bu sindromun yaranma ehtimalını artırır.
Pasientə AFS diaqnozu qoymaq üçün ən azı 1 (bir) klinik və 1 (bir) laborator kriteriya olmalıdır. Klinik kriteriya vaskulyar trombozlar (hər hansı orqan və toxumada arterial yaxud venoz tromboz) və hamiləlik patologiyası (təkrari düşüklər, dölün naməlum səbəbdən ölümü, ciddi preeklampsiya) hesab olunur. Laborator kriteriya isə anti β-2-qlikoprotein-I anticisimləri, antikardiolipin anticisimləri və ya lupus antikoaqulyantı hesab olunur. Bu anticisimlərin ən tez 12 həftə ara ilə iki dəfə müsbət olması AFS üçün təsdiqləyici nəticə olur və aralarında anti β-2-qlikoprotein-I anticisimləri AFS üçün daha spesifik və informativdir. Çünki kardiolipin anticisimləri və lupus antikoaqulyantı infeksion xəstəliklər, qırmızı qurd eşənəyi zamanı da aşkarlana bilər.
Xüsusi hazırlıq tələb olunmur.
Anti β-2-qlikoprotein I (IgG/IgM) aşağıdakı halda pozitiv olur:
- Birincili və ya ikincili antifosfolipid sindromu (AFS)
Qeyd: Antifosfolipid sinidromunun təsdiqi üçün anti β-2-qlikoprotein-I (IgG/IgM) və antikardiolipin anticisimləri (IgG/IgM) ən tez 12 həftə intervalla iki dəfə müayinə olunmalıdır. Nəticə pasientin klinik simptomları və anamnezi əsasında müalicə həkimi tərəfindən interpritasiya edilməlidir.
Anti β-2-qlikoprotein I (IgG/IgM):
- Neqativ < 5 U/ml
- Şübhəli 5-8 U/ml
- Pozitiv > 8 U/ml
Nəticə "şübhəli" diapazona düşərsə, müayinə ən tez 12 həftə ərzində təkrar icra olunmalıdır. Yenə eyni nəticə alınarsa, digər antifosfolipid anticisimlərin (antikardiolipin, lupus antikoaqulyant) nəticəsinə baxılmalıdır.
Tədqiqat metodu: İmmunoferment analiz (ELISA)
Qeyd: Müayinə metodu və analizin icra olunduğu cihazdan asılı olaraq normal dəyər qismən fərqli ola bilər. Nəticəni düzgün qiymətləndirmək üçün bu, nəzərə alınmalıdır.
Nümunə: qan zərdabı
Nümunə həcmi: 1,0 mL
Minimal həcm: 0,5 mL (bu həcmlə müayinəni təkrar aparmaq mümkün deyil)
Konteyner: qırmızı/sarı qapaqlı birdəfəlik istifadə üçün nəzərdə tutulmuş plastik sınaq şüşəsi (gelli sınaq şüşələrinə üstünlük verilir).
Analiz götürüldükdən sonra 1 saat ərzində zərdab (plazma) hissə formalı elementlərdən ayrılmalıdır. Eritrosit və trombositlərin qan zərdabına (və ya plazmaya) qarışması yolverilməzdir.
Alternativ nümunə: plazma
3,2% natirum sitrat tərkibli (açıq-mavi qapaqlı sınaq şüşəsi)
Saxlanma şəraiti:
- Otaq temperaturunda (15-25 ̊C) stabil deyil
- Soyuducuda (2-8 ̊C) 5 gün
- Dondurucuda (< -20 ̊C) 6 ay
Nümunənin daşınma temperaturu:
- 2-8 ̊C temperaturda (buz paketlər olan konteynerdə)
Nümunənin rədd edilməsi:
- Nümunə qabının səhv işarələnməsi
- Bariz hemoliz
- Bariz lipemiya
- Bariz ikteriya
Anti β-2-qlikoprotein I (IgG/IgM):
- Neqativ < 5 U/ml
- Şübhəli 5-8 U/ml
- Pozitiv > 8 U/ml
Nəticə "şübhəli" diapazona düşərsə, müayinə ən tez 12 həftə ərzində təkrar icra olunmalıdır. Yenə eyni nəticə alınarsa, digər antifosfolipid anticisimlərin (antikardiolipin, lupus antikoaqulyant) nəticəsinə baxılmalıdır.
Tədqiqat metodu: İmmunoferment analiz (ELISA)
Qeyd: Müayinə metodu və analizin icra olunduğu cihazdan asılı olaraq normal dəyər qismən fərqli ola bilər. Nəticəni düzgün qiymətləndirmək üçün bu, nəzərə alınmalıdır.
Müayinə müddəti
Qiymət

